Ilva Nieuwstraten

Thesis: https://drive.google.com/file/d/1KaW3te1sIAZhYnWhfE43bqAIPRIWGIqc/view?usp=drivesdk

NL

Ik wil te veel. De obsessiviteit van de mensheid confronteert ook mij dat door- door- doorgaan betekent dat ik opbrand, net als de aarde zelf. Overweldigd, gestresst en verlamd door de klimaatcrisis, de ‘burn-out’ cultuur en de overdaad aan externe prikkels, (zoals tijdens deze KABK eindexamen expositie,) bied ik een radicale actie als tegenwicht aan het huidige systeem. De video’s tonen parken in Den Haag waar verdacht weinig gebeurt. Met het zand op mijn huid, ontspruitend gras ruikend, mieren over mijn neus lopend, lig ik in het landschap en doe he-le-maal…Niks. Het zijn als het ware tableau vivants, ‘levende schilderijen’. Met Niksnut ben ik niet productief en druk met iets, maar druk met productief niets.

EN

I want to do too many things. The obsessiveness of humanity confronts me that go-go-going means that I am burning out, just like the earth itself. Overwhelmed, stressed and paralyzed from the climate crisis, ‘burn-out’ culture and excess external stimuli, (such as now during this KABK graduation exhibition,) I offer a radical act to counterbalance the current system. The videos show various parks in The Hague where suspiciously little is happening. The sand touching my skin, the smell of sprouting grass, ants crawling over my nose, I lie here in the landscape and do absolutely…nothing. They are, as it were, tableau vivants, ‘living paintings’. With Good for Nothing I practice, more or less, doing a little bit more of a little bit less.