Tomorrow's Remains

Archiving Park Sorghvliet’s Natural Communication Networks


Tomorrow's Remain’s explores the hidden communication networks of forests, focusing on how trees interact through underground fungal networks and the release of scents above ground. Plants can detect volatile organic compounds (VOCs) from other plants or pests, making a forest's scent profile a bioindicator of its health and interactions within the ecosystem. In this work I have used methods like steam distillation and solvent extraction to capture these VOCs, which are integral to understanding and preserving natural communication networks in a changing world.

The project emphasizes the importance of conserving nature, using Park Sorghvliet in The Hague as an example of biodiversity and ecological management. The park's role in cooling the city and supporting local wildlife underscores the need for sustainable practices. The work includes an olfactory installation featuring 50 glass ornaments that release distinct scents from Park Sorghvliet, serving as an interactive archive of the park's natural communication networks. These scents highlight the potential loss of nature's presence and sensory experiences due to climate change.

The installation raises philosophical questions about the relationship between humans and nature, urging a reconnection with the environment. As an Artist I believe that fostering this connection is crucial for ecological, social, and personal transformation towards a sustainable future.

De Restanten van Morgen

Het Archiveren van de Natuurlijke Communicatienetwerken van Park Sorghvliet

De Restanten van morgen verkent de verborgen communicatienetwerken van bossen, waarbij de nadruk ligt op hoe bomen met elkaar communiceren via ondergrondse schimmel netwerken en het vrijgeven van geuren bovengronds. Planten kunnen vluchtige organische stoffen (VOCs) van andere planten of plagen detecteren, waardoor het geurprofiel van een bos een bio-indicator wordt van zijn gezondheid en interacties binnen het ecosysteem. In dit werk heb ik methoden zoals stoomdestillatie en oplosmiddel extractie gebruikt om deze VOC's vast te leggen, die essentieel zijn voor het begrijpen en behouden van natuurlijke communicatienetwerken in een veranderende wereld.

Het project benadrukt het belang van natuurbehoud, waarbij Park Sorghvliet in Den Haag als voorbeeld van biodiversiteit en ecologisch beheer wordt gebruikt. De rol van het park in het verkoelen van de stad en het ondersteunen van lokaal natuurleven onderstreept de noodzaak van duurzame praktijken. Het werk omvat een olfactorische installatie met 50 glazen ornamenten die verschillende geuren van Park Sorghvliet vrijgeven, en dient als een interactief archief van de natuurlijke communicatienetwerken van het park. Deze geuren benadrukken het mogelijke verlies van de aanwezigheid van natuur en sensorische ervaringen als gevolg van klimaatverandering.

De installatie roept filosofische vragen op over de relatie tussen mens en natuur en dringt aan op een hernieuwde verbinding met de natuur. Als kunstenaar geloof ik dat het bevorderen van deze verbinding cruciaal is voor ecologische, sociale en persoonlijke transformatie naar een duurzame toekomst.